| Aantekeningen |
- Uit GroeneveldContact, nummer 41, augustus 2002:
In memoriam Oom Teun Groeneveld
Geboren 9 mei 1908 te Rhoon; Overleden 23 juli 2002 te Rotterdam
Oom Teun was het achtste kind in het gezin van Leendert Groeneveld en Maartje Koster. Hij groeide op in het gezin aan de Rijsdijk 109 te Rhoon, temidden van zijn vijf zussters en drie broers. Zodra de kinderen wat groter werden, werd er geholpen op de boerderij. Bij de voortgang der jaren breide de familie uit en kwamen broers en zusters tot de trouw. Oom Teun is gewoon thuis gebleven. Rustig en bedaard zoals hij was bracht hij zijn jeugd door, beslist niet op de voorgrond tredend. Met ijver en inzet heeft hij het bedrijf van opa en oma Groeneveld voortgezet. Oom Teun hield van zijn dieren en het land. 'k Zie die mooie Vos-werkpaarden die hij had, in de geest nog voor mij. Zijn zorg voor de gewassen, de aardappelen, de bieten en het graan.
Na het overlijden van opa en oma Groeneveld bleven tante Bets, tante Ma en oom Teun het "thuis" voor de Groenevelden van de Rijsdijk.
Wie van de neven en nichten herinnert zich niet het logeren op de boerderij. De kaarten die werden gestuurd met verjaardagen en de nieuwjaarswensen. Zij waren als kind onvergetelijk en we dragen ze als een dankbare herinnering met ons mee.
Het verongelukken van tante Bets is voor oom Teun een hele zware slag geweest. Zij was naast oom Teun een echte boerin, die evenals oom Teun hart en liefde voor de boerderij koesterde.
Zo maakte hij ook het proces mee van handwerk naar mechanisatie, in het landwerk en de veehouderij. Vele arbeidskrachten hebben bij hem gewerkt. Waarschijnlijk zijn er hier vanmorgen in de kerk nog bij dit afscheid aanwezig.
Bij het klimmen der jaren en bij het afbouwen van zijn bedrijf had hij het moeilijk.
Het vertrek naar het verzorgingstehuis "De Klepperwei" was voor hem en tante Ma heel zwaar. Het ging niet meer op de boerderij, ondanks alle hulp en liefde die aangeboden werd. Tante Ma is er ziek heen gegaan en in 1994 aldaar overleden.
Hoe moeilijk het nadien voor oom Teun ook was, hij heeft er zich doorheen geworsteld.
Oom Teun had zich in het tehuis een vaste plaats verworven. Hij werd gerespecteerd door zijn liefde en geduld dat hij uitstraalde naar medebewoners en personeel.
In de beginperiode in het tehuis heeft hij veel gelezen en gepuzzeld. De laatste jaren liet het gezichtsvermogen dat niet meer toe. De communicatie was, door zijn spraak tengevolge van een attaque, heel moeilijk. Het was vaak moeilijk te begrijpen wat hij bedoelde.
Eén ding zal mij steeds bij blijven. "De Bijbel" die binnen handbereik lag en bij de laatste ziekenhuisopnamen meeging. 'k Heb er met hem ook over gesproken. De woorden die op de rouwkaart staat "Op U mijn Heiland blijf ik hopen", was al zijn hoop en verlangen. Zo is nu de laatste telg van deze generatie Groeneveld overleden in de gezegende leeftijd van 94 jaren. De psalm die boven het graf staat van opa Groeneveld, psalm 68:10, geld ook oom Teun. Geloof zei God met diepst ontzag...
Uitgesproken tijdens de uitvaart door Leendert Groeneveld, Ottoland
P. Groenenboom, Barendrecht
|
1908 - 2002 (94 jaar)