| Aantekeningen |
- Bij de 1e foto:
Jan Verhagen, altijd met een wit jasschort, voor de winkel. Rechts het pand van Markx' Boekhandel.
Bij de 2e foto:
Jan Verhagen in 'zijn' snoepwinkel.
Uit De Viersprong nr. 117:
(vervolg van Willem Mauring Jongenburger, geb. 1866; zie elders in deze database)
De volgende winkelier in het pand Van Mandersloostraat nr. 60 werd Jan Verhagen met het Alphens Chocolade-huis. Over de geschiedenis van deze zaak hadden wij al geruime tijd geleden een gesprek met mevrouw Jacqueline Verhagen die in 1937 in de Van Mandersloostraat werd geboren. Haar vader was in 1935 met de winkel begonnen. Daarvoor zat hij als zetbaas n een filiaal van N.V. Chocoladehuis Reco' (geopend op l februari 1933) in de Bruggestraat nr. 7, nu Pieter Doelmanstraat.
Jan Verhagen werd geboren op 1 maart 1908 te Oudshoorn en trouwde op 22 januari 1931 met Hendrika van den Hoek, geboren op 29 november 1910 te Aarlanderveen. Na hun huwelijk vertrokken zij eerst naar Sneek om daar een winkel op te starten van Simon de Wit (in 1932 werd daar dochter Elly geboren), het jaar daarop volgde in Arnhem eenzelfde 'klus' voor De Wit. Daarna kwam hij dus als filiaalhouder naar Alphen aan den Rijn. 'Iets voor zichzelf' beginnen was en bleef echter de wens van Jan. Toen hij met zijn vrouw in de Van Mandersloostraat voor het pand van Jongenburger stond, werd er al snel een besluit genomen. Met financiële steun kon het plan worden gerealiseerd en op zaterdag 5 september 1936 vond de opening plaats van het Alphens Chocoladehuis, Van Mandersloostraat nr. 60, 'Beleefd tot een bezoek uitnoodi-gendj. Verhagen, voorheen filiaalhouder Wica' (we weten niet waar deze naam, waarschijnlijk een afkorting, voor stond).
Behalve Elly en Jacqueline kreeg het echtpaar nog een dochter: Willy (1943). Jacqueline en Willy werden beiden in Alphen aan den Rijn geboren. Het gezin woonde boven de winkel. Jan Verhagen overleed op 4 september 1970 en zijn vrouw Hendrika op 22 oktober 1976, allebei in Alphen aan den Rijn.
Jacqueline herinnert zich de Van Mandersloostraat als een leuke omgeving om te wonen en is blij met haar fijne jeugd in een gezellig gezin. Haar vader was aangesloten bij de winkeliersvereniging VMA (Verenigde Middenstandsbedrijven Alphen). Dit was de grootste winkeliersorganisatie ter plaatse, naast de Tien in Eén. Bij besteding van een gulden kreeg je een spaarzegel. Ze verkochten ook gasmuntjes. Jacqueline moest die vaak halen bij de gasfabriek bij het station. Vroeger had de winkel veel klanten uit de Ridderbuurt, de boeren kwamen met sinterklaas bestellingen plaatsen. Voor een banketletter van één gulden en 49 cent moest je als veertienjarige in de kou daar dan vaak helemaal naartoe fietsen!
Het Chocoladehuis was natuurlijk een aantrekkelijke winkel voor jong en oud. Aan de buitenmuur van de winkel hingen snoepautomaten met o.a. chocoladerepen en kauwgomballen. Verhagen verkocht 101 soorten kinder-snoep; een half pond toffees kostte 29 cent en een half pond vruchtenkoekjes 39 cent. Jacqueline ging vaak samen met haar vader inkopen doen voor de zaak, haar moeder werkte daar nauwelijks. Ze voelde daar niet voor en het hoefde ook niet. Jonge buurmeisjes wilden graag een centje bijverdienen en gingen vaak pas weg als ze trouwden.
En dan was er letterend ...., een banket-staaf met inkepingen, zodat je thuis de staaf gemakkelijk in stukjes kon snijden. Zaterdags kregen grote gezinnen een zak met koekkruimels en als er ergens een kind was geboren, kwam Jan Verhagen voor de moeder (met nadruk: voor de moeder!!) een zakje kersenbonbons brengen. De Martha-Stichting gaf de kinderen met sinterklaas een zakje snoep; budget: één gulden per kind. Vader kwam dan met een voorstel, 's Avonds maakten ze de zakjes klaar. Nonnen van het St. Jozeph Pension kwamen hun schoen zetten (grote pantoffels!) en die werden dan gratis gevuld en teruggebracht. Dit zijn zo maar wat bijzonderheden die een beeld schetsen van de betrokkenheid bij mensen die kenmerkend was voor Jan Verhagen. Jan Verhagen had eigenlijk wel verwacht dat Jacqueline hem zou willen opvolgen. Ze hielp vaak als er vertegenwoordigers kwamen en werd als een zakenvrouw gezien. Het werd echter een baan in de zorg. In verband met de opkomst van zelfbedieningszaken, waardoor Verhagen zich genoodzaakt zou zien zijn winkel te gaan verbouwen, besloot hij eind 1965 te stoppen. Hij verkocht het pand aan J. Verduyn te Oegstgeest die zowel in Leiden als in Oegstgeest een textielzaak had. Begin 1966 werd er een filiaal geopend onder de naam 'Prononce' Damesmode. Boven de zaak woonden de vertegenwoordiger/ filiaalhouder Jan W. Rijswijk en zijn gezin van februari 1966 tot november 1970. Ook nu was er weer sprake van verbouwingen.
In maart 1970 hield 'Prononce' opheffingsuitverkopen te Leiden en Oegstgeest, maar de zaak in Alphen bleef bestaan. De naam 'Livera' Dameslingerie werd ook gevoerd. In augustus 1978 diende K. van Waversveld (Prononce) een verzoek in voor een verbouwing van het pand Van Mandersloostraat nr. 60. Op 7 april 1992 werd hier Bert de Graaf Boeketterie geopend, de bloemenwinkel van Bert en Erna de Graaf die we nog steeds op deze plek aantreffen. Nu geen snoep en chocolade meer, maar bloemen en planten!
|
1908 - 1970 (62 jaar)
