| Aantekeningen |
- Bij de 1e foto:
Raadhuisstraat nrs. 136 en 138, vanaf de zuidzijde genomen. De foto is van 1976.
Bij de 2e foto:
Links Raadhuisstraat nrs. 136 en 138. Daarachter het boenhok met gedempte stoepsloot en de huisjes nrs. 134, 132 en 130. Op de achtergrond de Brederodestraat.
Bij de 3e foto:
De panden Raadhuisstraat nrs. 130 t/m 138 zijn afgebroken in 1977 en vervangen door een tweelaags winkelpand met daarop een woonhuis. Deze foto werd na de afbraak genomen en geeft, van rechts naar links, het zijaanzicht van de winkel van Van der Velden, de werkplaats (voormalige smederij met schoorsteen) en de huisjes nrs. 124 en 126 aan.
Bij de 4e foto:
De Raadhuisstraat in recente jaren met aan de rechterzijde (landzijde) de winkel (ex-smederij) en het woonhuis van de familie Van der Velden.
Bij de 5e foto:
In 1962 werden de iaatste paarden beslagen. Op de foto Maarten van Asselt, knecht bij Willem Marinus van der Velden, die een paard beslaat van De Kwaasteniet, boer in de Van Mandersloostraat.
Uit De Viersprong nr. 104:
Raadhuisstraat sectie C111 t/m C114
(vervolg van vader Jacobus)
Willem Marinus van der Velden
Willem Marinus van der Velden werd geboren op 20 juli 1921 te Alphen aan den Rijn en huwde op 25 mei 1946 Cornelia Suzanna Bos, een dochter van het echtpaar C.A. Bos van het 'Landbouwhuis' aan de Julianastraat. Zij zag het levenslicht op 20 mei 1920. Na hun trouwen gingen Willem Marinus en Cornelia van der Velden, in verband met de nog heersende woningnood, inwonen bij de zusters Habermehl op Raadhuisstraat nr. 215, boven de winkel van H.J. Geertman, schilder. Dit pand was in 't bezit van de familie Van der Velden. Hier werd hun eerste kind geboren. Vervolgens betrokken zij in 1949 Toussaintstraat nr. 44 waar de volgende drie kinderen het levenslicht zagen, om daarna naar het ouderlijk huis, Raadhuisstraat nr. 120, te verhuizen waar in 1956 het vijfde kind ter wereld kwam.
De oudste zoon van Willem Marinus, André, werd mede-firmant en verbouwde de smederij tot een bedrijf in sanitaire goederen en centrale-verwarmingsinstallaties. Zijn vader was zich, met de komst van het aardgas in de jaren zestig, gaan specialiseren in de vervanging van kolenkachels door gaskachels. In vele huizen moest hij gasleidingen aanleggen en kachels en fornuizen aansluiten. In 1962 werden de laatste paarden beslagen omdat Willem Marinus de ruimte nodig had voor het uitstallen van zijn gaskachels. In 1981 overleed Cornelia Suzanna van der Velden-Bos, echtgenote van Willem Marinus. André nam in 1983 het bedrijf van zijn vader over en verhuisde van Castorstraat nr. 130 naar Raadhuisstraat nr. 120. Willem Marinus betrok de woning Touissaintstraat nr. 38. Hij overleed aldaar op 2 maart 1984.
André en Jacques van der Velden
Na het overlijden van hun vader zetten André en Jacques van der Velden in 1984 als vierde generatie samen het bedrijf Jac. van der Velden & Zn. voort. Jacques had werkervaring in de witgoedbranche. Daarom werd het sanitaire gedeelte afgestoten en de witgoedhandel aan de zaak toegevoegd. André doet nog steeds het buitenwerk, terwijl Jacques in de winkel staat.
Het veranderen van de smederij in een winkel vergde meerdere jaren. Jacobus van der Velden had in 1927 al een etalageraam in de muur van de smederij laten maken, zoals hiervóór reeds werd vermeld. Langzamerhand werd de oude smederij veranderd in een moderne winkel. In 1962 kreeg deze het huidige aanzien, inclusief het later nog toegevoegde gedeelte. Eerder was hierop een bouwverbod van toepassing; dit in verband met een duiker die van de Rijn naar de stoepsloot van de aangrenzende boerderij liep. Het meer dan 125 jaar bestaande bedrijf voerde vele jaren de slogan 'Beter maar niet duurder', sinds enkele jaren gewijzigd in 'Niet duurder, wel beter', wat op hetzelfde neerkomt. Historisch is deze slogan afkomstig van de tot 1949 in deze straat gevestigde manufacturenzaak van Maseland.
Bijzonder is dat het omstreeks 1877 door Willem Treur gebouwde smidsvuur nog tussen het 'witgoed' staat. Daarentegen ontbreken de vuurkap en de pas in 1988 wegens bouwvalligheid afgebroken schoorsteen, het gereedschapsrek, de koelwaterbak en de blaasbalg. Door verzakking en verhoging van de winkelvloer voldoet de werkhoogte niet meer aan de eisen van de ARBO-wet. Maar toch, het is een historische plek tussen moderne techniek!
|
1921 - 1984 (62 jaar)
