| Aantekeningen |
- De sterk verbouwde boerderij van de ouders van Poot staat er nog: Abtswoude 45, genaamd 'Elisabeth'.
Tot 1723 was Poot boer. Aangespoord door het succes van zijn in 1716 gedrukte en in 1718 reeds herdrukte Mengeldichten vestigde hij zich in Delft om zich geheel aan de dichtkunst te wijden. Een jaar later keerde hij terug naar zijn dorp.
In 1722 verscheen 'Akkerleven' en tussen 1722 en 1735 drie delen gedichten. Zijn werk werd graag gelezen. Hij was zo populair dat vanuit Delft uitstapjes werden ondernomen om de dichter te gaan zien. Zijn succes is op te maken uit het feit dat direct na zijn dood een levensbeschrijving over hem verscheen. Huibregt Kornelisz Poot was bij zijn huwelijk 43 jaar en Neeltje 30 jaar. Haar vader had het huwelijk tot aan zijn dood tegengehouden vanwege de slechte financiële positie van Huibregt. Na hun huwelijk gingen zij in Delft wonen. Neeltje en Huibregt vestigden zich op de hoek van de Oude Langendijk en de Jacob Gerritsstraat 25 en dreven een tabakswinkel op de Markt. Ruim een jaar later overleed hij aan een nierziekte. Op zijn graf in de Oude Kerk te Delft kwam kort en bondig te staan:
Hier ligt Poot Hij is dood
Uit hun huwelijk is geboren Jacoba Poot, gedoopt in 1733. Jacoba overleed toen zij dertien dagen oud was.
Wikipedia:
Hubert Korneliszoon Poot (Abtswoude, 29 januari 1689 - Delft, 31 december 1733) was een Nederlands dichter, wiens werk aansluit bij zowel de klassiek georiënteerde poëzie van bijvoorbeeld Vondel, als bij de gevoelige stemmingspoëzie uit de 18e eeuw. Poot stond ook aan de basis van een ommekeer in de Nederlandse literatuur: hij nam zich voor om te proberen van zijn pen te leven en, wat heel ongebruikelijk was in de 17e eeuw, daarnaast geen ander beroep uit te oefenen. Als brooddichter trad hij ook op als uitgever.
Leven
Aanvankelijk was Poot boer. Dat hij als boerenzoon de Latijnse school niet bezocht, heeft hem echter niet belet om door middel van vertalingen vertrouwd te geraken met de klassieke auteurs. Dat blijkt uit de vele klassieke toespelingen die in zijn gedichten te vinden zijn. Zo is zijn Akkerleven (uit Gedichten, verschenen in 1722) een navolging van wat Horatius schreef in zijn verheerlijking van het leven van de boer. Het succes van zijn in 1716 gepubliceerde Mengeldichten (herdrukt in 1718) bracht hem er in 1723 toe om zich in Delft te vestigen en zich geheel aan de literatuur te wijden. Dat draaide echter uit op een teleurstelling en een jaar later keerde hij terug naar zijn dorp.
Na zijn huwelijk in 1732 verhuisde hij opnieuw naar Delft, waar hij na een jaar aan een nierziekte overleed.
Werk
Poot was een weinig origineel dichter. Hij schreef veel gelegenheidsgedichten, waarmee hij succes oogstte, maar die nu grotendeels in de vergetelheid zijn geraakt. Sommige van zijn verzen werden echter ook nog in de 19e eeuw gelezen en bereikten een klassieke status. Tijdens zijn leven werd hij veel bezocht door allerlei hoogwaardigheidsbekleders en studenten, want zij wilden allemaal wel kennismaken met de boer die dichten kon, dit kwam immers bij eenvoudige mensen nooit voor. Poot sloofde zich ook uit om de status van poeta doctus, de geleerde dichter te verkrijgen. Te dien einde verweefde hij in zijn gedichten allerlei klassieke toespelingen en mythologische gegevens, waaruit zijn geleerdheid moest blijken. Hij had er nog succes mee ook, want al gauw na de publicatie van zijn eerste Gedichten volgde een herdruk, en iedereen wilde meer weten over die dichtende boer. Opdrachten voor gelegenheidsdichten begonnen binnen te stromen en zo kon Poot zijn ideaal, het dichten om den brode, verwezenlijken. Hij werd zelfs opgenomen in de Delftse artistiek-intellectuele vriendenkring. De publicatie uit 1722 door uitgever Reinier Boitet werd een royale editie van "Gedichten" met speciaal daarvoor gemaakte gravures.
Tegenwoordig zijn nog wel de erotisch getinte minnedichten in trek, afkomstig uit zijn 'Mengeldichten' (Mars en Venus' beddepraet, De verliefde Venus en De maen by Endymion). Deze werden in 1964 als Minnezangen apart uitgegeven.
Zijn natuurgedichten (Akkerleven, Nacht) behoren tot zijn betere werk.
De Schoolmeester schreef een kort en puntig grafschrift voor hem:
Hier ligt Poot,
Hij is dood.
Letterkundig museum:
Poot is afkomstig uit een boerenfamilie en is zelf ook werkzaam als boer, totdat hij furore maakt met een dichtbundel. Hij wordt sterk beïnvloed door voorbeelden uit de Oudheid en dichters als Vondel en Hooft. Na een korte periode in Delft keert hij terug naar zijn geboortedorp. Aan het eind van zijn leven huwt Poot Neeltje ’t Hart, de vrouw die hij al tien jaar bemint. Hij wordt beschouwd als een voorloper van de Romantiek.
Boer
Hubert Korneliszoon Poot stamt uit een welgestelde boerenfamilie in Abtswoude. Zijn ouders zijn zich bewust van zijn talent voor muziek, tekenen en literatuur. Een tijdlang heeft hij contact met de rederijkerskamer van Schipluiden, maar hij voegt zich toch in de familietraditie en gaat het land beploegen en het vee verzorgen. In zijn vrije tijd bestudeert hij de klassieke poëzie en raakt onder de indruk van Horatius, Ovidius en Vergilius en de dichters uit de Gouden Eeuw zoals Vondel en Hooft. De stijl van zijn tijd, classiscistisch-mythologisch wordt ook door hem nagevolgd.
Mengeldichten
In 1716 verschijnt Poots eerste bundel, Mengeldichten. De verzameling bevat materiaal uit de bijbel, gelegenheidsgedichten (die hij blijft schrijven) en een klassiek geworden vers als ‘De Maen bij Endymion’. Poot wordt bekend en literatoren uit zijn tijd komen hem bezoeken op de boerderij. Hij krijgt ook contacten met drukkers, er verschijnen herdrukken van zijn oudste werk, aangevuld met nieuwe verzen.
Delft
In 1723 verlaat Poot de boerderij en vestigt zich in Delft om daar van de pen te gaan leven, iets wat bijna niet mogelijk is in die dagen. Hij komt in verkeerde kringen terecht, raakt stevig aan de drank en keert, zwaar depressief, terug naar Abtswoude. Deze crisistijd heeft zijn verdere carrière sterk bepaald. Burgemeestersdochter Neeltje ’t Hart die Poot in Delft heeft leren kennen mag van haar vader niet met de drankzuchtige dichter huwen. Poot krijgt last van nierstenen, overweegt een overgang naar de rooms-katholieke kerk en legt zich uiteindelijk toe op het bewerken van oude Egyptische, Griekse – en Romeinse Zinnebeelden, die in 1728 in een tweede deel Gedichten verschijnen.
Laatste periode
Na lang aarzelen stemt Neeltje ’t Hart toch toe in een huwelijk. Ze vestigen zich in Delft en beginnen daar een tabakswinkel. Zijn huwelijksgedichten zijn zeer geslaagd. Het echtpaar krijgt een dochter, die kort na haar geboorte sterft. Poots ‘Op de doot van mijn dochtertje’ is één van zijn bekendste gedichten. Zelf is hij dan al ziek. Hij sterft, 44 jaar oud en wordt begraven in de Oude Kerk in Delft. Zijn vrouw overleeft hem veertig jaar en hertrouwt in 1739. In zijn laatste jaren schrijft Hubert Korneliszoon Poot weinig origineel werk. Naast zijn winkel houdt hij zich voornamelijk bezig met het bewerken van de Zinnebeelden van Cesare Ripa. Op het werk van Poot is heel uiteenlopend gereageerd. Veelal wordt hij gezien als een overgangsfiguur naar de Nieuwe Tijd. Zijn poëzie vertoont al veel kenmerken van de Romantiek.
|
1689 - Ja, datum echter onbekend (~ 44 jaar)
