- 12-10-1957 (bidprentje):
Ter gedachtenis aan Johanna Antonia Bruens, echtgenote van Martinus Johannes van Dielen. De overledene werd geboren te Gendringen, 27 dec. 1863 en overleed te Arnhem 12 okt. 1957. Haar lichaam werd te ruste gelegd op het R.K. kerkhof te Gendringen, de 16 okt. 1957.
Wie zou haar niet gaarne gedenken? Haar in herinnering roepen maakt blij en stemt vroom. Weinig mensen zijn geroepen tot een gezegende, hoge ouderdom. Oud zijn betekent: versleten zijn, ongeschikt voor de omgeving, een last voor zich zelf en voor anderen. Van dit alles was bij haar geen sprake. Vitaal van lichaam en geest tot de laatste dagen van haar leven, was haar ouderdom: rijpheid, wijsheid en een zonnige blijheid. Haar rake nuchterheid en bewonderenswaardige aanpassing, gaven haar zo’n eigen en aantrekkelijke plaats, dat zij voor haar omgeving enkel vreugde betekende. Ze heeft in de harten van haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen en van allen, die haar gekend hebben, een grote dankbaarheid en blijde bewondering achtergelaten. Ze heeft christelijk en vroom genoten van haar lange, bijna ongestoorde ouderdom. Haar dankbaarheid voor deze grote gave, was kinderlijk eenvoudig en zeer fijngevoelig. Toen haar het einde duidelijk werd, schakelde ze zich zo nuchter en vanzelfsprekend om, als alleen een werkelijk diep geloof dat doen kan. “Alles, wat God wil, is goed”, en “alles voor U, H. Hart van Jesus”, waren de woorden waarmede ze de naderende eeuwigheid begroette. Haar terugblik op haar lange leven, in het licht van de nabije rekenschap, geschiedde met zulk een benijdenswaardige rust en zekerheid, dat men er de genade der eindvolharding in kon proeven. Bij zulk een heengaan blijft er voor droefheid nauwelijks plaats over. Als we handelen in haar geest, zouden we eigenlijk een danklied moeten zingen. Wie zou niet blij zijn en dankbaar tevens, met de zekerheid, dat de beste onder ons van
de ene vreugde in de andere is overgegaan.
|
1863 - 1957 (93 jaar)