| Aantekeningen |
- Bij de foto:
Rechts: Philip Gans. De andere jongen is Max Rechtschaffen, een van de twee broertjes die als pleegkind bij de familie Gans in huis woonden.
Van:
https://geheugenvanoost.amsterdam
Philip is een jongen die goed kan leren. Hij, zo wordt verteld, zou zelfs al op jonge leeftijd met de studie medicijnen zijn begonnen. Dit kan niet kloppen omdat Philip in het schooljaar 1941-1942 in klas 4B2 (van de 5-jarige HBS B) van het Joods Lyceum zit. Hij is klasgenoot van Margot Frank.
Zeker is dat Philip een mooie stem had. Hij heeft ook in een koor gezongen. Een koor waarmee hij naar Engeland is gegaan. Even is er gedacht dat er van een optreden geluidsopnamen zouden zijn. Dat is helaas (nog) niet aangetoond. Dat er in het gezin aandacht is voor koormuziek blijkt uit het feit dat er een aantal 78-toeren platen in huis zijn. Het zijn opnamen met joods religieuze gezangen. Eén van de opnamen is van het Koor van de Grote Synagoge onder leiding van Sam Englander met solozang door vader en zoon Gobets. Gezongen wordt het bekende lied: Halaloejoh (Psalm 105). In deze tijd is dit lied bekend geworden door de bewerking en uitvoering van Leonard Cohen (Hallelujah, uit 1984). In welk koor Philip heeft gezongen, is niet duidelijk. Het kan zijn dat hij in het ‘Knapenkoor’ van de Synagoge Linnaeusstraat heeft gezongen. Dit koor stond onder leiding van Max Bolle en werd mede begeleid door de Gazzan Salomon de Jong. Er bestaat een foto van dit koor (uit 1930). Een aantal namen zijn bekend, maar die van Philip wordt niet genoemd.
Het feit dat zijn vader actief is geweest in de Joodse vereniging Rechouwous, maakt dat Philip hoogstwaarschijnlijk meegedaan heeft met bepaalde activiteiten. Activiteiten vooral gericht op de jeugd. Zo waren er in ieder geval de lessen gegeven en activiteiten georganiseerd door de jeugdafdeling Tsengierei Rechouwous (T.R.). In praktisch elk nummer van het Nieuw Israëlitisch Weekblad is vanaf 1932 wel een oproep te vinden gericht aan de ‘jongens ouder dan negen jaar’ van de Indische Buurt. In de jaren dertig meer dan 250!
Of Philip heeft willen doorleren, valt niet met zekerheid te zeggen. Binnen de familie gaat het verhaal dat hij de intentie heeft gehad om medicijnen te gaan studeren.
Het enige dat zeker is, is dat hij in 1942 in een Joods Werkkamp is terechtgekomen.
Waarom hij niet op school is gebleven, is niet duidelijk. Feitelijk hoefde hij niet naar een dergelijk kamp. Heeft hij gekozen om bij zijn vader te zijn? Dat is niet gelukt omdat hij in een ander kamp terecht komt. Wel komen ze samen in Westerbork en het lijkt erop alsof ze daarna altijd bij elkaar zijn gebleven.
Vanuit ‘zijn werkverruimingskamp’, zoals dat toen werd genoemd, heeft hij een briefkaart verstuurd aan de familie Keizer, de buren van de familie Gans. Philip zat in De Bruine Enk (Kamer 4, Groep 3) bij Nunspeet. Op de andere kant staat een foto afgebeeld van een grote boom in het bos met daaronder in drukletters: Nunspeet Bosgezicht. Het poststempel geeft aan: NUNSPEET 29.VIII-6. 1942.
Hij heeft in ieder geval ook nog een briefkaart geschreven. Het betreft een ansichtkaart met een fotocollage van Arnhem in het handschrift van Philip Gans (zoon). De briefkaart is gericht aan: Fam. Gans, Kramatweg 28, A'dam (O), met als afzender: dubbel onderstreept Oké Philip, Eddy, Salletje. Wie Eddy en Salletje zijn, is helaas onbekend. Op de kaart is een postzegel van 1½ cent geplakt met in potlood het keerteken X gezet. Er wordt geen datum vermeld.
In dit Joodse Werkkamp is hij volgens de naoorlogse registratiekaart op 28 augustus 1942 gearresteerd. Wanneer hij in Westerbork aankomt, is niet bekend. Samen met zijn vader is hij 2 november 1942 op transport gesteld naar Duitsland
Het is heel goed mogelijk dat Philip en zijn vader lange tijd samen zijn geweest. Samen in de zin van dat zij samen in diverse concentratiekampen hebben moeten werken. Philip is namelijk, net als zijn vader, op 7 februari 1945 in Gross Rosen vermoord.
|
1923 - 1945 (21 jaar)
